Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Ο χυμός της καθημερινότητας

Ἂς εἶναι, ἔπρεπε νὰ φτάσω στὸ κατώφλι τῆς αὐτοκαταστροφῆς γιὰ νὰ καταλάβω τουλάχιστο πὼς τὸ σπουδαϊο δὲν εἶναι ν' ἀλλάξουμε τὴ ζωή μας, ὀνειροπολώντας μιὰν ἄλλη πιὸ ἐνδιαφέρουσα, ἄλλα νὰ κάνουμε νὰ λαλήσει τούτη τὴ ζωή, ὅπως μας δόθηκε, τὴν καθημερινή, τὴν ταπεινή, τὴν ἀνθρώπινη, ὅπου τὸ καθετὶ ποὺ μποροῦσε νὰ γυρέψουμε πρέπει νὰ ὕπάρχει.

Σ' αὐτὴ τὴ δική μας ζωή, τὴν ἀναφαίρετη καὶ τὴ μοναδικὴ (ἀφοῦ κανένας ἄλλος δὲν τὴν ἔχει), ποὺ δίνει τὸ χυμὸ στὰ ἔργα μας καὶ τὰ κάνει ὅμοια μ' ἐμᾶς, πρέπει νὰ μάθουμε νὰ βλέπουμε τὸ θαῦμα.

Από τις «Μέρες Α΄» του Γιώργου Σεφέρη, εκδόσεις Ίκαρος

3 σχόλια:

ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ είπε...

Τα αληθινά λόγια του Γιώργου Σεφέρη, πολύ χρήσιμα μας προσγειώνουν στη πραγματικότητα της απλότητας, που αποτελεί την σοφία της ζωής.
Το θαύμα ας το γυρέψουμε στο καθάριο βλέμμα των παιδιών μας, στο τριαντάφυλλο που άνθισε με την φροντίδα μας και ευωδιάζει, σ’ ότι αγγίξαμε απαλά με τα χέρια και του δώσαμε σχήμα, χρώμα και υπόσταση.
Ο ζωογόνος χυμός που κάνει τόσο μοναδικά τα έργα μας, δεν είναι άλλος από την δοσμένη ψυχή μας, την αγάπη, την πίστη, την απόλυτη αφοσίωση.
Κι είναι τόσο υπαρκτά αυτά τα δικά μας έργα, που απλώνοντας τα χέρια τα ακουμπάμε, τα αισθανόμαστε καθώς ανταποδίδουν όσα τους χαρίσαμε με περισσή αγάπη.
Διάβασα κάπου πως: «στο σκοτάδι της καθημερινής ζωής το θαύμα, δηλαδή το εύρημα του νοήματος, εμφανίζεται σαν μιαν εκπληκτική αστραπή της στιγμής, σαν ένα εκτυφλωτικό φως, σαν πέρασμα θεού».
Έρχεται όμως και το βιώνουμε όταν το ψάξουμε με τα δοσμένα σ’ εμάς μέσα, που δεν είναι άλλα, από το φωτεινό προνόμιο της αγάπης μας.
Ζώντας στον κόσμο τον απλό, τον εφήμερο, τον καθημερινό, καθώς αφουγκραζόμαστε την γρήγορη ανάσα της ανάγκης του.
Ευρισκόμενοι ανάμεσα σ' ανθρώπους που θα μας μεταδώσουν τη συγκίνησή τους.
Γιατί: «όταν γυρεύεις το θαύμα πρέπει να σπείρεις το αίμα σου στις οχτώ γωνιές των ανέμων,
γιατί το θαύμα δεν είναι πουθενά παρά κυκλοφορεί μέσα στις φλέβες του ανθρώπου".

Volta είπε...

Eνδελέχεια για άλλη μια φορά ασύλληπτη! Μπράβο κοπέλα μου!

ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ είπε...

Είθε μικρά και μεγάλα θαύματα να συμβαίνουν συχνά στην ζωή σου καλή μου Volta...
Μόνο έτσι βιώνεις το νόημά της, αντιλαμβάνεσαι την αξία της ύπαρξης.
Χαίρομαι που σε άγγιξε το σχόλιό μου.