Από τότε που κουράστηκα να ψάχνωέμαθα να βρίσκω.
Από τότε που ένας άνεμος μου εναντιώθηκε
ταξιδεύω με όλους τους ανέμους.
Από "Τα ποιήματα" του Φρήντριχ Νίτσε, εκδόσεις Βάρδια.
Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011
Προσωπική υπόθεση
Από τότε που κουράστηκα να ψάχνωέμαθα να βρίσκω.
Από τότε που ένας άνεμος μου εναντιώθηκε
ταξιδεύω με όλους τους ανέμους.
Από "Τα ποιήματα" του Φρήντριχ Νίτσε, εκδόσεις Βάρδια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Το ποίημα του Nίτσε είναι πολύ όμορφο και γνωστό. Κανονικά όμως ο τίτλος του είνει η ευτυχία μου. Γιατί έγινε προσπωική υπόθεση; Μου φαίνεται αταίριαστο, εκτός κι αν θεωρείται πως η ευτυχία είναι προσωπική υπόθεση οπότε συμφωνώ.
Έχεις δίκιο filologina. Ο τίτλος του ποιήματος είναι όντως: Η ευτυχία μου. Προτίμησα όμως έναν άλλον τίτλο για να αποδώσω πως -κατά τη γνώμη μου- η ευτυχία έτσι όπως την σκιαγραφεί ο Νίτσε θα ήταν είτε ανεπαρκής είτε ψεύτικη.
Τι εννοώ. Αυτός που έμαθε να βρίσκει όταν έπαψε, λόγω κούρασης, να ψάχνει είναι αυτός που με κάποιο τρόπο έχει κατακτήσει την ευτυχία. Κι αυτό δεν ξέρω πόσες φορές το συναντά κανείς καιμάλλον όταν συμβαίνει θα είναι όχι λόγω κούρασης. Νομίζω εκεί κάπου επεμβαίνει η μοίρα.
Από την άλλη ταξιδεύουμε με όλους τους ανέμους επειδή ένας άνεμος μας εναντιώθηκε. Πραγματικά για να κατακτήσεις την ευτυχία πρέπει να έχεις αποτύχει πολλές φορές, ή και το αντίστροφο να έχεις γοητευτεί πρώτα γι να απογοητευτείς μετά. Τα εμπόδια είναι προϋπόθεση της ευτυχίας. Αγώνας κι αγωνία μαζί.
Όσο για το ότι η ευτυχία είναι προσωπική υπόθεση, έπαψα να το πιστεύω από τότε που κατάλαβα πως η ευτυχία είναι πρώτα απ' όλα ζήτημα σχέσης.
Σοφέ μου υπουργέ σε ευχαριστώ για την απάντηση! εκαλύφθην!
Δημοσίευση σχολίου